Preinačenje prvostepene presude u slučaju odustanka tužioca od pojedinih tačaka optuženja
Član 314. Zakona o krivičnom postupku Bosne i Hercegovine („Službeni glasnik Bosne i Hercegovine“, br. 3/2003, 32/2003 – ispr., 36/2003, 26/2004,
63/2004, 13/2005, 48/2005, 46/2006, 29/2007, 53/2007, 58/2008, 12/2009,
16/2009, 53/2009 – dr. zakon, 93/2009, 72/2013 i 65/2018);
Član 6. Evropske konvencije o ljudskim pravima i osnovnim slobodama;
U slučaju kada prvostepeni sud propusti da nakon odustanka tužioca od pojedinih tačaka optuženja donese presudu kojom se optužba odbija, ne radi se o klasičnom (ne)rješavanju optužbe sa aspekta bitnih povreda odredaba krivičnog postupka iz člana 297. stav 1. tačka h) ZKP BiH, te se isto može riješiti preinakom u skladu sa članom 314. ZKP BiH.
Iz obrazloženja:
Tužilaštvo je ovakvom propustu prvostepenog suda prigovorilo kroz navodno postojanje bitne povrede odredaba krivičnog postupka iz tačke h) člana 297. stav 1. ZKP BiH – da nije riješen predmet optužbe. Međutim, ovo Vijeće nalazi da se ovdje ne radi o klasičnom (ne)rješavanju predmeta optužbe koji bi zahtijevao provođenje pretresa pred Apelacionim vijećem, obzirom da se o spornim tačkama optuženja više i ne može raspravljati, jer je tužilac od istih odustao, već se za iste samo ima konstatovati da se optužba odbija. Zbog navedenog, ne bi bilo svrsishodno niti sa aspekta načela ekonomičnosti i efikasnosti krivičnog postupka voditi pretres pred Apelacionim vijećem, jer se po navedenim tačkama više ne može donijeti meritorna odluka, pa se istaknuti propust prvostepenog suda može otkloniti i preinakom prvostepene presude, obzirom da se takvim postupanjem u potpunosti osigurava pravilna primjena prava na način koji ne šteti niti jednoj od strana u postupku, pri čemu se istovremeno poštuje i princip pravičnog suđenja u smislu člana 6. Evropske konvecije o zaštiti ljudskih prava i osnovnih sloboda (EKLJP).
Apelaciono vijeće je u kontekstu iznesenog cijenilo i pozitivan stav Tužilaštva da ukaže na propust suda da donese presudu kojom se optužba odbija, obzirom da takva okolnost ide u prilog optuženog lica i njegove zaštite od budućeg progona, čime je tužilac ispoštovao odredbu člana 14. stav 2. ZKP BiH koja obavezuje na podjednaku procjenu činjenica koje terete optuženog i onih koje mu idu u korist.
(Presuda vijeća Apelacionog odjeljenja Suda BiH, broj: S1 1 K 020481 19 Krž 4 od 27.12.2019. godine)
