Bitne povrede odredaba krivičnog postupka iz člana 297. stav 1. tačka k) ZKP BiH
Član 297. Zakona o krivičnom postupku Bosne i Hercegovine (Službeni glasnik Bosne i Hercegovine, br. 3/2003, 32/2003 – ispr., 36/2003, 26/2004, 63/2004, 13/2005, 48/2005, 46/2006, 29/2007, 53/2007, 58/2008, 12/2009, 16/2009, 53/2009 – dr. zakon, 93/2009,
72/2013 i 65/2018)
Prvostepeni sud izreku presude neće učiniti protivrječnom njenom obrazloženju, kada u izreci presude navede da je predmetna inkriminacija preduzeta s ciljem pribavljanja protivpravne imovinske koristi, koja se u konačnici od optuženog ne oduzima.
Iz obrazloženja:
Kada ovako zaključuje, ovo vijeće podsjeća da je kod krivičnog djela primanja dara i drugog oblika koristi dovoljna sama izražena spremnost na učinjenje istog. Navedeno djelo je formalno krivično djelo, što znači da je dovršeno u trenutku izražavanja spremnosti za počinjenje povrede službene dužnosti, odnosno zahtijevanja dara ili primanju obećanja dara ili koristi, pa isto čak ne ekskulpiraju niti bilo kakve kasnije poduzete radnje – npr. povrat novca, s obzirom na to da su uslijedile nakon već dovršenog krivičnog djela, a mogu samo eventualno imati uticaj na visinu kazne. Kada se navedeno dovede u vezu s konkretno istaknutim prigovorom, neosporno je da kasnija raspodjela dobivene koristi između optuženog Š. i njegovog saizvršioca, već osuđenog N., nije od uticaja niti na postojanje djela niti izreku presude, čini protivrječnom njenom obrazloženju, kada je sud naznačio da utvrđenu imovinsku koristi ipak neće oduzeti od optuženog, s obzirom na to da je ista već u cijelosti oduzeta od saizvršioca u drugom postupku. Ovakvim postupanjem prvostepeni sud ne da nije počinio bitnu povredu odredaba krivičnog postupka nego je pak postupao u skladu s pravilima procesnog zakona, poštujući prava optuženog, protkana i kroz načelo in dubio pro reo, kao i kroz obavezu da se optuženom ne stavi na teret više od onoga što jeste. S tim u vezi, prvostepeni sud je pravilno naznačio da se u konkretnom slučaju radi o preduzetoj inkriminaciji, s ciljem koristoljublja, ali za postojanje djela i odgovornosti optuženog Š., nije od značaja da ista korist bude i oduzeta od njega lično, naročito u situaciji kada je očigledno ista već oduzeta u drugom postupku po istom činjeničnom događaju, čime je zadovoljena svrha uspostave stanja prije nego je djelo počinjeno. Dakle, prvostepeni sud je idući u prilog optuženom, pravilno odredio da se imovinska korist od istog neće
oduzeti, pri čemu takvim postupanjem nije doveo u pitanje njegovu van razumne sumnje utvrđenu koruptivnu namjeru, niti na isto može imati uticaja podjela pribavljene koristi između saizvršilaca.
(Presuda vijeća Apelacionog odjeljenja Suda BiH, broj S1 2 K 031124 20 Kž od 22. 2.
- godine)