Stevan Petrovic protiv Srbije (br. 6097/16 i 28999/19), 20.4.2021. 2
Aplikant je Stevan Petrović, državljanin Srbije.
Slučaj se odnosi na istražni protvor aplikanta kao osumnjičenog za pljačku, te naknadni istražni postupak.
Aplikant, pozivajući se uglavnom na član 3., član 5. i član 6. stav 3. (c) (pravo na pravnu pomoć po vlastitom izboru), žali se na zlostavljanje u policijskom pritvoru, njegovu nemogućnost da odabere svog advokata, te na nedostatak djelotvorne službene istrage o njegovom navodnom zlostavljanju. Aplikant se dalje žali na dužinu istražnog zatvora i na trajanje i efikasnost postupka pred Ustavnim sudom.
Evropski sud je odlučio sljedeće:
Nema povrede člana 3. EK (materijalni aspekt)
U okolnostima ovog slučaja, Sud ne može a da ne zaključi da postojeći medicinski dokazi ne podržavaju tvrdnju aplikanta da je bio zlostavljan dok je bio u policijskom pritvoru. Međutim, istovremeno, Sud sa određenom zabrinutošću primjećuje mogućnost da je mogao biti značajan nedostatak u načinu na koji su neki od predmetnih medicinskih pregleda mogli biti obavljeni (u pogledu prisustva policajaca tokom najmanje jednog od medicinskih pregleda koji su mogli utjecati na njegove nalaze). Imajući u vidu primjenu standarda dokazivanja „van razumne sumnje“, Sud ne može utvrditi povredu materijalnog aspekta člana 3. Konvencije.
Povreda člana 3. EK (procesni aspekt)
Sud zaključuje da vlasti tužene države nisu izvršile efikasnu službenu istragu o aplikantovim navodima o zlostavljanju. Slijedom toga, došlo je do kršenja člana 3. Konvencije u njegovom proceduralnom dijelu.
Nema povrede člana 5.1. EK
Aplikantovo lišenje slobode u potpunosti u skladu s domaćim zakonom.
Povreda člana 5.3. EK
2 Informacije o narednim predmetima pripremljene su u saradnji između Ustavnog suda Bosne i Hercegovine i Odjela za edukaciju i sudsku dokumentaciju Visokog sudskog i tužilačkog vijeća Bosne i Hercegovine. Iste su informativnog karaktera i ne obavezuju Sud.
Apstraktna i formalistička procjena nacionalnih pravosudnih vlasti o potrebi nastavka aplikantovog pritvora u fazi istrage.
Povrede člana 5.4. EK
Aplikant je lično saslušan samo u četiri navrata tokom otprilike tri godine pritovra u fazi istrage.
Nema povrede člana 6.3.c)
Evropski sud je, između ostalog, istakao da pretpostavljajući da su domaće vlasti nadjačale aplikantovu želju da ima advokata po svom izboru, kao i da razlozi za to sami nisu bili dovoljni, Sud primjećuje da aplikant u svojoj žalbi nije precizirao kako je to tačno uticalo na ukupnu pravičnost postupka protiv njega. U stvari, aplikant je podnio jsvoju žalbu Sudu, na osnovu člana
6. stav 3. (c) Konvencije, 11. marta 2016. godine, dok je krivični postupak protiv njega okončan
tek 22. marta 2017. godine, što znači da svaka takva procjena prije ovog datuma bila bi po prirodi stvari čisto špekulativna. Štaviše, aplikant nije detaljnije obrazložio nijedno takvo pitanje pravičnosti u svojim kasnijim zapažanjima dostavljenim Sudu tokom postupka koji je pred njim vodio.
